Akıbet Şiiri - Kemal Çinçin

Ben kendi derdimde değilim
içimdeki çocuklar
senin analığında büyür
biri öpüşünü arar
bir diğeri gülüşünü bekler
kimisi de öyle alışmış ki sesine
sen kızınca ancak uyur
Ben kendi derdimde değilim aslında
seni her gördüğümde
içimdeki çocuklar büyür

Şefkatine layık olma adaylığım bir son bulsun
Kirpiklerinden kayıp gitmesin çocuklar
her biri anasını özler
beni düşünme
senin ellerinden üzüntüler
en kuytu acılarımı süsler
ben kendi derdimde değilim ki
gel de emzir
çocuklar daha büyüyecekler..