Hüzünlü Bir Islık Gibi Dokundun Düşlerime
Kendime yeni yalnızlıklar arıyorum
Savuruyorum ütopyalarımı sonsuz bir boşluğa
Ve başlamadan bitiyor,
nedense en uzun yolculuğum
Yaslanıyorum kimsesiz bir çocuk gibi anılarıma..
Mevsimler alıp götürüyor lacivert akşamlarımı
Bir çağı daha konuk ediyor ege’li geçmişim
Ve saçlarını tarıyor firari bir rüzgar, asya’lı kimliğimin
Uyanıyor kollarımda uyuyan akdeniz’li gençlığım
Kayıt Tarihi : 5.8.2004 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
' Yaslanıyorum kimsesiz bir çocuk gibi anılarıma..'
' Yaslanıyorum kimsesiz bir çocuk gibi anılarıma..'
selamlar sair.
TÜM YORUMLAR (6)