Akdeniz ve Sen Şiiri - Ferhat Eren

Kuşlar susmuş bu gece,
Rüzgarlar susmuş.
Dalgalar durmuş,
Yıldızlar başını önüne eğmiş
Neden..?

Neden,
Bu sessizliğin sebebi?
Özlemi yoksa?
Ruhumu, inceden inceden kemiren.

Sahilde salınan yüreğini tutamadım ellerinden.
Tenine dokunan rüzgara mı bu sitem?
Gözlerimde ki perdeyi yırtamayışıma mı?
Bir bilsem…

Başını döndüren şarap olsun isterim.
Mavi rengin büyüsüne kapılırsa gözlerin,
Loş ışıkların büyüsüne gömülürse gecelerim,
Gömülür bataklıklara yarınlar,
Mezarı kumdan eşilir sevdanın.
Bir ağıtın nameleriyle sızlanır özlem.

Sırtımı sana verdim ey toroslar…
Gönlümü sana serdim ey mavi deniz…
Enginliğine güvendim ufuklarının…
Yıldızları ağlatmasın kahkahaları yutan gecen.

Ya, Batarsa güneş bu akşam!
Ya, doğmazsa birdaha yeniden!
Nasıl anlatırım yüreğime,
Nasıl anlatırım,
Bir daha deniz gözlüm demezse dudaklar.
Bir daha denizlerin rengi vurmazsa gözlerime…