Akdeniz Masalları I Şiiri - Onur Uysal

Rivera küçük bir sahil kentidir.
Kentin masmavi bir denizi,
cıvıl cıvıl insanları,
ve şirin mi şirin bir limanı vardır.

Güneşin doğuşuyla her sabah,
Küçük liman büyük insanlarla dolar.
Bu insanlar kaptanlardır,
yüreğini ortaya koyup
açılan engin denizlere o yiğit insanlar…

“Kaptan olmak emek ister” der o yiğit insanlar
“tekneni iyi tanıyacaksın,
bileceksin,
nereye kadar gidilir, nelere dayanır,
motor sesinden derdini,
süzülüşünden keyfini
anlayacaksın.”

Kentte eski bir inanış da vardır.
Gülüp geçer ya gençler,
Hiçbir zaman şüphe etmemiştir eskiler.
“tekneler de kaptanlarını seçermiş” inanışa göre
Tutukluk yaparmış da kaptanı istemediğinde
Kıpır kıpır olurmuş geleni beğendiğinde…

Limanda kaptanların gözdesi bir tekne yeralır
Alımlı mı alımlı,
kıvrak mı kıvrak
coşkun mu coşkun.
“O’nla açılmak denizlere bir zevk” der bütün kaptanlar.
“Coşkuyla açılır denizlere,
direnir dev dalgalara,
tutkuyla sarılır yeni yolculuklara…”

Dedik ya, kaptanlar tanır teknelerini,
Adeta okur içinden geçenleri,
Tutkusunu bilirler ya o teknenin,
Kimse bilmez özlemini,
Sakin denizlere demir atacak kaptanını beklediğini…

Limanda bir de kaptan yaşar
İşidir ya sakin denizlerde balık avlamak
Gözünde de tütmez değil
engin denizlere açılmak
ufuk çizgisinin ötesine varmak.
Düşünmek bile heyecan verir
dev dalgalarla boğuşmak
ve her tehlikeyi atlattıktan sonra
huzurla teknesine uzanıp
bir sigara yakmak.

Her sabah vardığında kıyıya,
Gözleri arar alımlı tekneyi
Hissettirmez ya heyecanını
Özlemle bekler teknenin kıpırdanmasını
Yine de uzaklaşır arkasına bakmadan
hayat kavgasına atılmak üzere ucundan
yetinir gelecek balıklarla
sakin denizlere attığı ağından…

Yıllar geçti liman kentinde,
Kaptan biraz daha ustalaştı
sakin denizlerde balık avlamakta
Tekne ise buldu kendini engin denizlerde
buldu heyecanı başka başka kaptanlarda.

Fırtınalarla geçti son bir ay,
Ve bir aydır çıkamadı kaptan
sakin sulara
balık avlamaya.
Seyretti bir ay boyunca her gün
bembeyaz köpüklerini dalgaların
Düşledi heyecanını
ufuğun ötesine varmanın.

Derken dindi fırtına, açıldı gökyüzü
Ilık bir rüzgar
Doldurdu kaptanın odasını
engin denizlerdeki özgürlük rüyasını.
En güzel giysilerini giydi kaptan,
Hayat kavgası yeniden başlıyor,
Sakin denizler kendisini bekliyor.

Limanın girişinde,
Bütün ihtişamıyla duruyordu o tekne
Salınıyordu usul usul ya
Dalga da hic yoktu denizde

Yavaşça yaklaştı kaptan kıyıya,
Sadece bir adım kalmıştı
tutkuyla düşlediği yolculuğa çıkmasına
Sadece bir adım kalmıştı
ufukların ötesine varmasına.

“Artık çok geç kaptan,
çok geç artık açılmak için engin denizlere
ufukların taaa ötesine”
Öfkeyle döndü kaptan,
Eski bir dosttu bağıran
Sevindi ya bir eski dostu gördüğüne,
özlemle baktı hayallarinin yıkıntısına,
tutkuyla baktı ufukların ötesindeki
sevdasına…