Akdeniz Esintisi Şiiri - Murat Arıcı

Birbirini kovalayan azgın dalgaları,
Görünce şimdilerde Akdeniz sahilinde,
Yürüyorken öylece, ben dalgınlık halimde,
Canlandı gözlerimde Akdeniz akşamları.

Her yerden koşup gelen insanlar kafilesi,
Atar atmaz kendini, bu altın kumsallara,
Dolar mavi bir deniz, kulaç atan kollara.
Sarıverir onları, mutluluk silsilesi.

Bronzlaşan bir genç kız, ruhunu ısıtırken,
Sarmak ister belini kumlar bile adeta.
Her bakış, göz hakkını almak için bir daha,
Bakar bronz heykele, güneşle kırıtırken.

Güzellik uykuları, çekildi mi bir güzel,
Her günün batımında bir sabah mahmurluğu,
Karışınca araya bir de aşk sarhoşluğu,
Olur akşam sahilde, güzeller başka güzel.

Yakılınca bir ateş, yakamozlu gecede,
Ses verir ritme göre uzaktan kayalıklar.
Şen şakrak gülüşlerle yırtılır karanlıklar…
Henüz bitmez eğlence, yırtılan o gece de.

Yıldızlar hep göz kırpar, sinsice olanlara.
Tekrar eder her gece, yaşananlar bir daha.
Yarım kalır terane varılınca sabaha.
Dönmek için gidilir geceden kalanlara.

Aşk, müzik, dans, eğlence Akdeniz’de bambaşka,
Deyip gelen insanlar, giderken teker teker,
Bazıları ağlarken bazıları iç çeker.
Çünkü hepsi düşmüştür, yazla gelen bir aşka.

Geride kalıverir Akdeniz’in bir yazı.
Dalgalar kudurur da gidenlerin ardından,
Üç beş martı uçuşur, denizin kenarından.
Gidenler ve kalanlar, bekler gelecek yazı.