Akdeniz’e Gidiyorum Şiiri - Bektaş Bekdemir

Akdeniz’e gidiyorum
Saçlarına biraz ak
Biraz deniz alacağım.
Kimse bilmeyecek yol boyunca seni sevdiğimi.
Belini düşüneceğim
Ellerini avuçlarıma alacağım,
Belini saracağız.
Akdeniz’de balıkçılara anlatacağım seni.
Onların da anlatacakları başka bir hikayesi olsun Ak-deniz’e.
Kimse bilmeyecek kokunu, ama adını söyleyeceğim.
Belki bana gelirken hızlı hızlı yürüyen ayaklarını anlatacağım.
Yok yok belki değil anlatmalıyım ince parmaklarını.
Denize değse hangi taştan balıklar o taşa akacak.
Denizkızı o taşta güne çıkacak.
Sana dair bildiğimi Akdeniz’de balıkçılara anlatacağım.
Onlar hikayemizi bilsin istiyorum.
Akdeniz’e gidiyorum
Ellerine biraz limon
Biraz zeytin alacağım.
Kimse bilmeyecek yol boyunca senin zeytini limonlu,
Benim de seni sevdiğimi.
Akdeniz’e gidince anlatacağım bunu, ilk kahvaltı salonunda.
Akdeniz’e gidiyorum, giderken omuzlarını düşüneceğim
Saçlarını yüzüme değdirmelisin
Omuzların açılmalı
Diş yarası bırakmalıyım omuzlarında.
Sonra ikimizin dudakları…
Kimse bu yaranın öyküsünü bilmemeli.
Akdeniz’ gidiyorum
Irgatlara anlatacağım pamuk ovalarında seni.
Kilim dokuyan kızlara saçlarını topuz yapışını anlatacağım.
Ayaklarındaki ojeleri yeni silmişti diyeceğim.
Artık el tırnaklarını uzatmayacağını da anlatacağım
Onlar nasırlı ellerine bakacaklar, gülümseyecekler.
Gülüşlerinde seni göreceğim, gördüğümü anlatacağım.
Akdeniz’e gidince
Biraz ak, biraz deniz, biraz limon, biraz zeytin alacağım.
Akdeniz’i sana getireceğim.
Yol boyunca limonlu zeytin yiyeceğim,
Yaşlı bir kadına denk gelirim belki bir hikayesini anlatır.
Belki ben de ona duyacağı son aşk hikayesini anlatırım.
Belki bir anne çocuğunu kaçamak emzirir.
Ben çocuğun ağzını görürüm.
Benim ağzımda zeytin limonlu, sen varsındır.
Şimdi Akdeniz’e gidiyorum.
Sende ki ben-i düşünerek…