Gözlerimden bir damla gönderiyorum,
Rüyalarımda, rüyalarına.
Tüm içtenliğimle dokunuyorum o kadifemsi dudaklarına,
Öpmeye kıyamıyorum.
Dilimle yıkmaya çalışıyorum aramızdaki bu duvarı,
Sözcükler sefil ve karamsar,
Kalbimse bitkin ve çaresiz kalıyor direnişine.
Dayanamıyorum.
Gözlerimden bir damla düşüyor Marmara'ya,
Akdeniz'den sana sesleniyor.
Tüm sevgisini ayaklarına seriyor ve ağlıyor,
Akdeniz'deki bir kişi seni çok seviyor.
Bu bahtsız bedevi Marmara'sız yapamıyor,
Akdenizdeki tüm sesleri bastıran bir sesle,
Feryad ediyor gökyüzüne.
Aşkıyla ve gözyaşlarıyla bakıyor Marmara'daki kalbine.
Tüm benliğini kullanarak,
Tüm duygularına katlanarak,
Aşkını ve sevgisini yolluyor,
Akdeniz'den Marmara'ya...
(Ordu 17.11.2002)
Namık Kemal KaraKayıt Tarihi : 7.10.2003 17:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Namık Kemal Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/07/akdeniz-den-marmara-ya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!