AKDENİZ den ESİP..GELİR..

Bu Dost,gerçek,tek güzel DOST,sondemimde edindiğim;
Uğrunda ölecek kadar saydığım ve çok sevdiğim! …
Dünya’da da Mahşer’de de O’ nu görmek istediğim…
O, ömrümün son deminde RABB’bımın lûtf’u bildiğim…

Serpildi garip gönlüme,nur’dan ışıklar misâli! ..
TANRI,belki Ahiret’te müyesser kılar visâl’i…

Gülmeyen bahtımın karanlıklarına ışık oldu…
Eskimeyecek DOST’LUĞU,gönül kafesime doldu! ..
Ruhum,eski yaraların hatıralarıyla soldu! ..
Çaresiz şu son deminde gönül,yeni Can Dost buldu..

Esinti’si,AKDENİZ’den ılık-ılık esip,gelir! ..
Kâlbim,tatlı esintiyle ARŞ-I ÂLÂ’ ya yükselir! ..

Teneffüs ettiğim hava,dost’un sıcak nefesidir..
Ellerini tutmasam da,yeri gönül kafesidir…
Kulaklarımda çınlayan,CAN DOST’un güzel sesidir;
Gönlüme yerleşen Güzel,YARATAN’ın peri’sidir...

Üstüme doğan Güneş’e yüreğim bin yıldır aşık! ..
Zerafetinden yayılıp,ruhuma dolan gelen ışık! ..

Eskimiş hatıralarım yüreğimi kanatsa da…
LUTFUULLAH beni tutup Cehennemine atsa da! ..
Dostluk Güneşi,ansızın grub ederek batsa da! ..
O da birgün,yüreğini bu fani ‘ye kapatsa da! ..

Sultanı fakir gönlümün..Ruh güzelliği bambaşka! ..
-Can Dost’umun yaşlı gönlümdeki yeri pek bi başka..

-ERDEK-01.01.2011