Akdağ Şiiri - Hüseyin Bacanak

Akdağı bürümüş kara bir duman,
Kopacak gibidir fırtına boran,
Belli ki geçecek bu yılda yaman,
Kurtlara gün doğar karlı Akdağ da.

Bir yanı karlıdır bir yanı sisli,
Kartallara yuva karlı zirvesi,
Hiç eksilmez boranıyla tipisi,
Çakal pusu kurar gizli Akdağ da.

Yüksek zirvesinde kartallar uçar,
Kurtları kovalar çakallar kaçar,
Kardelenler karda tutkuyla açar,
Günler zorlu geçer belli Akdağ da.

Eksilmez hiç zirvesinde dumanı,
Kar ile geçirir yazı ve kışı,
Dallarına tüner sinsi baykuşu,
Ölüm kapan kurar sisli Akdağ da.

Eteğinde Boyalı’nın yaylası,
Canlara can katar suyu, havası,
Yaşanır Ferhat’ın kara sevdası,
Sevdalar karadır harlı Akdağ da.

Çağlayarak akar kendir deresi,
Soğuktur suları zordur içmesi,
İçenler unutur derdi kederi,
Sular soğuk akar buzlu Akdağ da.

Her bahar ayları yayla kurulur,
Koyun ile kuzu orda buluşur,
Meleyerek coşku ile koşuşur,
Baharlar şen olur sırlı Akdağ da.

Anlatmaya yetmez binlerce hece,
Gidip kalmak gerek bir gün bir gece,
Hayat verir gelen yaşlı ve gence,
Canlar canan bulur can’lı Akdağ da.

Dost yüreklerden;
Bir yanında Kapaklı kıranbaşalan
Öteside Ladik geniş bri alan
Burada bal ve yağ başkası yalan
Sular abuhayat buzlu Akdağda..
............... Seyfeddin Karahocagil

29 Kasım 2009 Amasya– Suluova - Boyalı Köyü