Akçe Şiiri - Ömer Arıkan

Bil benim sayende çekilen çile.
Vücutta onulmaz yara gibiyim.
Bil benim miadın doldurmuş akçe,
Piyasada geçmez para gibiyim.

Belki kaprislere yer yok bağrımda.
Dostluk, arkadaşlık dolu çağrımda.
İhanet, hıyanet vücut ağrımda,
Yazı bekler iken tura gibiyim.

Sevecenim sular gibi çağlarım.
Kendim bırakır da dosta ağlarım.
Çile çekenlere yanar, inlerim.
İçimde hisseder Hira gibiyim.

Rüyalarım bir bir irdelenir de,
En duygusal, güzel bir yerlerinde.
Yaşamak isterim, isteklenir de,
Deryada tek parça kara gibiyim.

Yine de bıkmadım, yaşamdan, aşktan.
Medet beklemedim dosttan kaçıştan.
Korkum yoktur ayaz, fırtına, kıştan.
Renk renk açan güle sera gibiyim.

İstenirse dostluk, ova, denizim.
Seslenirsen kurban o yola dizim.
Benden geçinenler dizim ha dizim.
Herkese rızk veren mera gibiyim.

Ağıt bende derya olur, göl olur.
Sevgi bende çimen olur çöl olur.
Ateşimse hiç te sönmez kor olur.
Yanarım ateşe, nara gibiyim.

Aktifim ben aksiyonel atakım.
Gelenlere orman, çayır, batağım.
Yalnızlık çekenlere yardımsa hakkım.
Bir mum ışığıyım, çıra gibiyim.