Akçaylı,1 Şiiri - Mehmet Göden

Tuşlarda ismini herceler iken
Portakal kokusu gelir akçaylı
Kendi eker, kendi biçer satardı
Sebzeci yoluna bakar akçaylı.

Araya yol girdi geride kaldık.
Belediye olduk beride kaldık!
Şehirde Nihata,Ferite kaldık!
Karbeyaz eline bakar akçaylı

Balık avı bilmez,çocuk yüzemez
Dağ taş bekbelenin,kendi yiyemez
Canını alsalar öldüm diyemez
Gelecek rızkını kapar akçaylı

Etliye karışmaz nede butluya
Gelen giden ağzı sıkı tuttu ya
Hasretlik çekecek bir damla suya
Şöyle bir gaykınıp bakar akçaylı

Portakal çetili ne evlek yeri
Millet uzaydaysa,kendisi geri
Herkes Ağa olsa o Yeniçeri
Ceremeyi kendi çeker akçaylı.

Yoldan paraları kapanlar bitti!
O bile yetmedi servet eritti
Büyüyen kuzular terkedip gitti
Soy sürecek,ama bekar akçaylı.

Patates tanır mı doğan çocuklar
Resimler de kaldı o portakallar
Dünyaya açılan nette portallar
Birinden öteye süner akçaylı

Bir birilerine çelme atarlar
Hanımlar evlerde keyif çatarlar.
Yükselen olursa burun bükerler
Şerefle aşağı çeker akçaylı

Sigara püfletir ana bacımız
Cehaletten midemizde sancımız
Gelen giden yok ki olsun hancımız
İşte öylesine yaşar akçaylı.

.

Mehmet Göden,18.10.2010.