Akçay’da bir akşamüstü,
Güneş batmak üzereydi,
Aklıma gözlerin düştü,
Kalbim duracak gibiydi.
Akçay’ın suları soğuk,
Günlerim geçmiyor sensiz,
İçimde hep aynı boşluk,
Yalnız bir ruhum, bedensiz.
Akçay, sen bilirsin beni!
Böyle miydim bak ne oldum;
Yarim gittiğinden beri,
Eridim, bittim, kor oldum.
Kayıt Tarihi : 22.11.2002 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!