Akçadağ'ın Şıhuşağı'nda

Öğretmen oldum bindokuzyüz yetmişbirde vatana,
Tayın oldum binbeşyüz rakımlı tepeye.
Burası Malatya'nın Akçadağı,
Akçadağı'nda en ücra yeri Şıhuşağı !
Dilini bilmem insanların,
Dilimi bilmez çocuklar,
Burası Akçadağ'ın Şıhuşağı mezrası,
Mahrumiyetin kol gezdiği yer.
Gün geldi eğitim, öğretime başladık.
Çocuklar benim dilimden,ben çocukların dilinde bihaber!
Çocuklar susun diyorum,
Onlarda bana susun demekte.
Gerek oldu bize bir tercüman,
Köylüler den Hüseyin Akmercan, oldu tercüman.
Bundan böyle kolay oldu eğitim, öğretim işlerimiz.
Akçadağ'ın en ücra yeri Şıhuşağı'nda!
Kışlar acımasızdır bu dağlarda,
Kar yağar bir metre,
Yollar kapanır ulaşıma açılmaz günlerce,
Ayda bir defa, göremezsiniz ilçeyi.
Mahrumiyetin ta kendisidir, Şıhuşağı!
Bekarım lojmanım köyün dışında,
Kış geceleri uzun geçmek bilmez.
Uzadıkça uzar, sabah olmaz.
Akçadağ'ın en ücra yeri Şıhuşağı'nda!
Hava demir gibi ağır, yerler sabun kalıbı buz,
Soğuktan nefesiniz donuyor.
Saçınız ,bıyığınız buz bağlıyor.
Akçadağ'ın en ücra mezrası Şıhuşağı'nda!
Akçadağ'ın boranı, fırtınası yaman olur.
Ne zaman akşam olur?
Ne zaman sabah olur.
Adeta gününüzü, gecenizi şaşırırsınız.
Yalnızlığınızı en ince, ayrıntısına kadar yaşarsınız.
Kapınızı rüzgardan başka çalan olmaz.
İnsanlar fakir, yoksul ve perişandır,
Burası Akçadağ'ın- Şıhuşağı mezrası,
Bindokuzyüz yetmişbir eğitim, öğretim yılında
Yeni atanmış bir köy öğretmeniyim.
Hayatın tüm gerçekleri ile başbaşayım,
Okul işlerimin yanında.
Ev işleri,
Bulaşık işleri,
Çamaşır işleri hepsi beni beklemekte.!
Yanlız yaşamın acımasızlığı yaşam biçimim olmuştu.
Hayatımın en kıymetli beş öğretim yılı geçti burada.
Hizmetim yerini bulduysa, feda olsun vatana,
Kaderde kaçmak olmazmış, alemde.
Mazide kaldı, Akçadağ'ın Şıhuşağı !