Haylidir duruyor, şimdi akçaağaç sapsarı;
her sabah sis, soğuktan bir demet
altında yaprak ormanının bütün gün,
hınzır soğuk bir nem,
yapışkan, kemirgen, karanlık çökerken,
tadı gibi demirin dil üzerinde,
yaprakları gevşeten bu gece ayazı
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
'sonraki soğuk akşamlar öncesi
yayılmış altına ağacın,
güzelim bir gün-ışığı: bende ve
alnımı dayadığım ağaçta, karanlık büyürken
ve büyürken yürek, güneşle dolmuş. ' hoş dizeler sevgilerimle Gülay MORGÜL
abi çok mübarek bir iş yapıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta