Haylidir duruyor, şimdi akçaağaç sapsarı;
her sabah sis, soğuktan bir demet
altında yaprak ormanının bütün gün,
hınzır soğuk bir nem,
yapışkan, kemirgen, karanlık çökerken,
tadı gibi demirin dil üzerinde,
yaprakları gevşeten bu gece ayazı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
'sonraki soğuk akşamlar öncesi
yayılmış altına ağacın,
güzelim bir gün-ışığı: bende ve
alnımı dayadığım ağaçta, karanlık büyürken
ve büyürken yürek, güneşle dolmuş. ' hoş dizeler sevgilerimle Gülay MORGÜL
abi çok mübarek bir iş yapıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta