karayı bürümüş şaştı akça kız
karanlığa dolmuş uyanamamış
ayrılığa günmüş taştı pakça hız
ciğerinde solmuş dayanamamış
karabasanlarda dolmuş destine
güvenemez misin insan dostuna
kahrolunmasızca bunun üstüne
al kanları akmış boyanamamış
yokluğunda ağla varlığında gül
güller bahçesine ötünce bülbül
menekşesine boy ölçüşe sümbül
kokmuş kokuları soyunamamış
terleyen avucum tutsa elinden
selamın alırdım esen yelinden
ağıtlar dinledim küsen telinden
gönlüne görece oynayamamış
ozan efem sözüm yüreğin deler
dökülür gözyaşım kalburla eler
dağdan dağa iler tüyünü yeler
sevdaya bir türlü doyunamamış
161011denizli
Kayıt Tarihi : 14.12.2011 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!