Akbabanın Midesinden Şiiri - Reşat Bulut

Kıbleye dönmüş yüzlerin aydınlığında

Dualarla andım sizi ey insanoğlu

Savaşmak değilse yüreklerinizin içinde akan

Bırakın çocuklar rahatça büyüsün yataklarında

Tetiğine bastığın tüfek attığın kurşun

Sadece bağrımı acıtır

Hıristiyan akbaba, Süryani mermi Müslüman bulut

Çocukluğumda hepiniz kardeştiniz

Barış akacaktı sular dolu nehirden herkes kardeş olacaktı çıkarsız

Eğer büyümeme izin verseydiniz

Babam ak hayaller kurardı çocukları için

Ektikleriyle paylaşırdı sırlarını

Alnından düşen her damla şahitti yalnızlığına

Umduğunu bulamasa da umut ederdi daima

Ve belki de gerçek olacaktı ak babamın ak hayalleri

Biraz izin verseydiniz.

Şimdi akbabanın midesinde mutsuz sanmayın beni

Şimdi gel diye seslenseniz sessizce, gelemem hoşgörün beni

Uçmağa yükselmek melek olup uçmak değildi derdim

Ne kıbleyi ne mihrabı ne çanı ne papazı bilirdim

Yine şu çocukça cesedimle size derim ki

Kınalı kınasız taşıdığınız eller

Sevgiye cenazeye düğüne

Düşmüşe kırmışa zalime

Uzatılmak içindir