Akasyam Şiiri - Emin Gönen

Dinle beni akasyam
biliyorum yanımdasın ama
dönüşşüz gemilere sürgün
ıslak bir duayı dinler gibi
deniş aşırı rüzgarları duyar gibi
duyarsız bir mektuba ağlar gibi dinle

hergün ruhumu acıtan bu mavi sitem
öldüğünden beri içimde bir cenin gibi
hiç bu kadar umarsız çıkmamıştı sesim
şimdi yıllar sonra dinle beni
katil hüsranları büyüten bu yorgun aşk
kaç cellat eskitti kirli şatolarda

dinle akasyam
bu sessiz suskun ruhumun semalarında
kaygısız deli küheylanlar koşuyor
özgür savaşçılar yürüyor güneşe doğru
ve bitiyor bu uğursuz bu kan ter rüya
ılık yağmurlara uyanıyor şimdi
küskün anılarda unuttuğum sabahlar
mehtap yeniden besteliyor karanlığı
denizlere küsmüş mahzun bir martı gibi
yorgun bir aşk cennet oluyor mısralara

dinle akasyam
süleyman ülkesinden kopup gelen
asırlık bir zafer muştusunu dinler gibi
ayrılık kırmızısı muamma göklerin
esrarını açar gibi perde perde
bir yangının küllerinden büyüttük biz aşkı
hovarda rüzgarlara kaptırmadık ruhumuzu
serseri şarkılar ısmarlamadık bahara

ah akasyam
okyanus yürekli şairlerin hülyası
ılhamını puslu gözlerinden aldığım
mavi bir maceraydı isimsiz aşkımız
boş vermiş sözlerin zindanıydı gözlerin
ve ben bu uslanmaz aşkın militanıydım

bulut bulut bakışlarında boğuldum akasyam
umut umut yüreğinde dirildim
sensiz alevlerde üşürken öğrendim
taşler bile yumuşar
akreplar bile ağlarmış
hayali bir serüvenmiş yıldızlara ulaşmak
sen menekşelerle yıkarken yüzünü
yıldızlar gözlerini kıskanmış