Akasyalar çiçek açmış.
Benim akasya ağacım
Sanki selam getirdi senden zaman.
İçimde bir çoşku.
Son nefes koştum yılları.
Bir aşağı bir yukarı koşuyorum o patika yolda.
Senin altında komşularla oturan annem
Arkamdan bağırıyor
Yavaş koş düşeceksin.
Keşke sizli yıllarda kalabilsem
Kaldırsanız beni bu düştüğüm yerden
Bir annem öpse yaramdan
Bir sen.
Benim akasya ağacım
Hatırladın mı gölgende edilen hoş sohbetleri
Söylediğim şarkıları?
Artık hüzünlü şiirler yazıyorum.
O şarkıları söyleyen neşemi
Yıllar gelip elimden aldı.
Akasya ağacım
Mahallemizden kişiyi kaybettik
Bir de sen yoksun bir de sen.
Keşke sizli yıllarda kalabilsem
Kulağına fısıldasam yine
O ceviz ağacı yalan söylüyor
Ben en çok seni seviyorum diye.
Kayıt Tarihi : 8.5.2021 21:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!