Akasya Kokusu Şiiri - Fatih Teker

AKASYA KOKUSU

Bir koku alıp götürür beni bir an,
Önceleri nerede bilemez insan,
Nefes gibi geçmişe giderim o an,
Taşlar oturup yerine geldiği zaman.

İlkbaharla gelen akasya kokusu,
Rüzgar gibi geçen bir hayat,çocuksu,
Beynimde saklı anıların tortusu,
Can buluyor geçmişe özlem tutkusu.

Küçük ve şirin bir mahallede doğan,
Yolları toprak,evleri ahşap kokan,
Bahçede tere,maydanoz,yeşil soğan,
Her öğlen patates kızartması kokan.

Sabah tüpte,maşa üzerinde köfte, Naylon ayakkabı,kara önlük üstte,
Arkadaşlar bağırır kulağım seste
Doğru okula giderdim bir nefeste.

Her güzel oyunun bir mevsimi vardı,
Kibrit kutusundan yiki ve enek kışın,
Çember çevirme,topaç,dombilis yazın,
Birde salyangoz toplar satardık güzün,

Sanayii ve demircilere yakınlıktan,
Kandiller de traktör cav'ı yakardık,
Çamuru kurutup telsiz,Kara Şimşek,
Tahtadan bilyeli ve cavlı araba.

Bütün hayvanlar evcildi ve bizimdi,
Uçurtmayı üç kendir keleğinden,
Süsleri gazoz kapağından yapardık,
Söğüt dallarından eğmeç ile oku,

O ne güzel bir çocukluk dönemiydi,
Mahalle maçı kaplumbağa yarışı,
Avcı,kuşçu,balıkçı,sebzeci,fırıncı,
Hepsi birarada bizim mahalledeydi.

Her dalının sahibi vardı bademin,
Keyifle toplar tuza batırıp yerdik,
Sonra Gürcü Nine taşla kovalardı,
Ağaçtan düşen düşene yara bere.

Ne günlerdi hepsi orada kaldı,
O tatlı anıları göçmen kuşlar çaldı,
Kim bilir daha ne zaman hatırlarım,
Akasya altında rüya gibi herşey...
Fatih TEKER
16/12/2016