Akasya Şiiri - Mehmet Ata Yiğiz

Bir yanın buralardan gitmeliyse
Senden önce bakışların terk etmeli
Bu şehirleri

Bırakırsan yüzünü rüzgâra
İşlemelisin kadının tenini
Gökyüzünün alnına

Sarılmadan gitmelisin her şeyden
Ve kendinden

Arkandan uzamış bir anıya bile
Bakmadan yol almalı

Ve durmadan başka aşklara
Bambaşka keşfedilmemiş
Yerlere akmalı insan

Dur diyecek birine rastlarsan
Utanacağın bir sürü küfür etmeli

Metroda çantasını unutmuş kıza
Dökülmeli sözcüklerin
Ve itirafın başlamalı

Soruyu soran ve cevaplayan
Yine sen olmalısın
Bağırmalı

Bin kez daha bağırmalı
Uyuyan tanrıçaları bile
Uyandırmalı

Peşinden seslenen
Helen’in güzelliği olsa
Seni yolundan etmemeli

Susmalı
Son sözü başkası söylemeli
Akasya ağaçları da konuşsun
Demeli