AKAR SABIR SUYUN CEBİR
Akar suya anlattığımız her ne varsa kol oldu
Sabır yoldu müddet doldu insan tuttu sağıldı
Suyun kolları birleşip döküldüler de Ummana
Cebir dal'dı hiddet sal'dı insan battı boğuldu ...
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta