Bir kıvılcım düştü kavdan, çakmaktan,
Ateş çıktı, alev çıktı köz çıktı,
Sarı yaprak, tütününü yakmaktan,
Her nefesten, duman çıktı, söz çıktı.
Her bir kadem, tepelere, yükseldi,
Ömür ise akıp giden bir seldi,
Mevsimlerden, kapımıza kim geldi?
Meraklılar, bir de baktı, güz çıktı.
Birden bire, ne geçti ki önümden,
Dökülenler, nedir bu her yönümden,
Ağacımdan, dallarımdan, gülümden,
Gonca soldu, yaprak düştü, öz çıktı.
Verilen bir emanetti bu canım,
Ama gel gör, heba oldu her anım,
Türkü diye tutturduğum yalanım,
Teli yoktu, tek tel taktı, saz çıktı.
Dertler bir gün biter diye bekledim,
Ama heyhat, derde dertler ekledim,
Kara rengi; sıkıldım da sakladım,
Şöyle baktım, ömrün akı, az çıktı.
Ölüm artık yola düştü duraktan,
Hemen herkes hüzün alır, firaktan,
Dere-tepe, görünse de uzaktan,
Doğrulanlar, yola baktı düz çıktı.
İzmit
07.12.2013
Kayıt Tarihi : 7.12.2013 15:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anlamlı hecelerle ne de güzel tasvir etmişsiniz zamanı Sayın Bedri Tahir Adaklı.. kutluyorum içtenlikle.. yüreğinize sağlık..
Hemen herkes hüzün alır, firaktan,
Dere-tepe, görünse de uzaktan,
Doğrulanlar, yola baktı düz çıktı.
kutluyorum kaleminize yüreğinize sağlık şiir tadında kalın tam puan + antoloji diyor selamlıyorum sizi ve şiirinizi..
Akan insan
Güzel çalışmanızı kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (16)