Akan Suyumu Kurutma Benim!

Akan suyumu kurutma benim!
Canı gönülden zaten yoktur sevenim.
Açmakta olan gonca güllerimi soldurma benim!
Yaralı koyma beni zaten soranım yoktur benim.

Bir sevda kıvılcımı düşerse sevmeyi bilen gönüle,
O gönül duramaz artık yerinde isterki hep sevile.
Bülbül gönül eğlendirir asırlardır hep gül ile,
Herşey güzeldir bu dünyada ama zıddı ile.

Dağların doruğundan doğan güneşimi karartma!
Onu bunu bilmem ama bana çalım satma!
Sımsıcak sevgi dolu mutlu yuvamı lutfen soğutma!
Unut beni artık vazgeç benden karşımda da durma!

Beni dünyaya küstüren gülüşlerin değil mi?
Mazluma zulmeden zalimlerden değil mi?
Dünya senin olsa bile ne yazar,
Götüreceğin cepsiz bir beyaz kefen değil mi?

Olgunlaşmamış sevgiler, aşklar hep böyle olurmuş.
Böyleleri insanı delirtir dağa düşürtürmüş.
Kimileri muradını alır, kimileri almadan ölürmüş.
Beklemek lazım,zira en büyük ilaç zamanmiş.

Sevilmek insanı bu kadar zalim yapar mı?
İnsan insanı bu kadar ucuza satar mı?
Seven insana, acı çekene bu ceza verilir mi?
Mazlumun ahı hiç zulmedene kalır mı?

Sevmekte güzel sevilmekte bunlar büyük bir nimettir.
İnsanlar çok nazik hemen solan bir çiçektir.
Bunları bilmek güzel bir maharet ve haslettir.
Ömür içinde en değerli olanıda bahara benzeyen gençliktir.

Sen sevmeyi bilmiyorsan, sana nasip değilse, benim bunda suçum ne?
Sen sevene hep kaf dağından bakıyorsan, acı kendi kendine!
Sen ağlamayı unutmuş hep gülüyorsan bunu sor kendi nefsine!
Çünkü binmişsin nefsin vahşi atına gidiyorsun hep kendi bildiklerine.
18/10/2003