İçimde volkanlar patlıyorken,
Dilimden güller dökülür
İçim kan ağlarken,
Gülüşlerim etrafa neşe verir
Derdi, Annem
Söyleme sırrını dostuna
Dostun dostu vardır, söyler dostuna
Sonra ot teperler senin postuna
Öyle ise acılar paylaştıkça azalmaz
Yayılır cihanı-aleme
Bir dost bildim, O' da beni Yaratan
O bilir ancak beni
Konuşuruz gece gündüz
Şahidimiz Melekler,
O konuşur kitaptan,
Ben konuşurum yürekten
Ne gam kalır ne keder
Rab biz der,benliğine yenik düşen insandır
Akan suya söyle, sırrını
Varıp okyanusa kavuşsun, insandan el aman
Kayıt Tarihi : 30.9.2016 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!