Akan Müslüman Kanı Şiiri - Osman Erdoğmuş

AKAN MÜSLÜMAN KANI

Oluk oluk akan kan Müslümanların kanı,
Yılan koynuna girmiş,dostu,düşmanı tanı.

Sevgi ve merhametten nasibi olmayanlar,
Kanı şerbet zannedip içip de doymayanlar.

Bir dünya ki hak,hep güçlünün yanında,
Uygulanır adalet zayıflara anında.

Mümin yaparsa terör,hemen yok edilmeli,
Siyonistler yaparsa,insan hakkı bilmeli.

Kurt dereden su içer,aşağıda kuzuyu,
Tehdit eder,azarlar, bulandırma şu suyu.

Kuzu derki ‘’Efendim,bu sizin dediğiniz,
Mümkün değil ki,altta kalıyorum bendeniz’’.

‘’Kuzu,seni yemeği,ben kafaya koymuşum,
Eften-püften de olsa,bir bahane bulmuşum.

Halimiz bundan beter,silah küfrün belinde,
Öyle acımasız ki,bırakmaz can bedende.

Harap olmuş evlerden feryatlar yükseliyor,
Her haneden bir-iki yavrular yükseliyor.

Zulmü dindirmek için çare olamamışız,
Neden bu meseleye çözüm bulamamışız.

Zalimin zulmü varsa,mazlumun da,Allah’ı,
Arş-ı alaya çıktı ezilenlerin ahı.

Dünyaya nizam veren milletin ahfadına,
Halimize bir bakın,çomak girmiş çarkına.

Çalışmıyor dişliler,ses geliyor her yandan,
Çok acı ama,medet,bekliyoruz düşmandan.

Ağlamasın analar,yetim çocuk kalmasın,
Dünya devletlerinde mutsuz insan olmasın.

Kanayan yaraları saralım saralım merhametle,
İnsan hakkı nasılmış,gösterelim ibretle.

Barışla tekrar gülsün çocukların yüzleri,
Atalarına layık,torun eyle bizleri.

Mazluma,ezilene yine kanat gerelim,
Hakkı güçlüden alıp sahibine verelim.

Ya Rabb cihat ruhunu ver bize tekrar geri,
İnletelim yeniden hem semayı,hem yeri.

Yüceltelim her yerde,Senin ismini yine,
Okunsun ezanların Adriyatik’ten Çin’e.

Hak olarak verdiğin Kur’an’nın hürmetine,
Zaferler nasip eyle Muhammed ümmetine.

25 Temmuz 2006