Akan Her Damla Kanımı Helal Ettim Sana

Neden hep zor olanı sever ki bu kalbim?
Olmayacağını bilse de,
kırılmak, ağlamak,
Ve her seferinde parçalanmak için,
Neden koşar adım geliyorum ki sana?

Aşktan başka, sonu kötü biten,
Ve herkezin yaşamak için can attığı,
Tek bir şey daha var mı bu dünyada?

Aynalarda gördüğüm, artık ben değilim,
Ben olamam o,
O aynada ki adamın, kendi yüzüne bakacak hali yokken,
Her defasında, sana koşa koşa hangi yüzle geliyor ki?
Herkezden vazgeçebiliyorken,
Senden neden vazgeçemiyor ki?

Yalanlarda boğulan yüreklerimizde kayboldu sevdamız,
zamansız değil, apansız gelen ihanetine isyanlarda şu sıralar kalbim.
Şimdi hangi bahane avuta bilirki bu Yüreği?
İçinde en derinde, cayır cayır yanan bir sen varken,
Bu hangi işlediğim suçun, İNFAZI olabilir'ki?

Kabuk bağlayan yaraları vardır ınsanların.
En alakasız zamanlarda kabuğu açılır bu yaraların.
Duydum ki artık başka birisi varmış yanı başında,
Gözlerin hala beni ararken,
Sen kendini başkasının kollarında bulmuşsun.

Bendeki bu yaranı,
Bu sefer öyle derinden kanattın ki.
Sen bile beceremezsin artık,
İçimden seninle birlikte akıp giden o kanı DURDURMAYI.

Yapılan her eylemin bir sebebi vardır.
Gidilen her yolun, görülen her yüzün,
Sevilen her sözün elbet bir nedeni vardır.
Senin hala bu yürekte olma sebebini bilen tek bir şey vardır,
O DA CANDIR.

Akan her damla Kanımı helal ettim sana.
İnkarlara hiç bir zaman hapsetmedim seni,
Sana verdiğim hiçbir şeyin karşılığını alamasam da,
Akan her damla kanımı HELAL ETTİM SANA.