Akaid Şiiri - Yüksel Güney

Akaid
Cebrail gülümsedi,
İlk önce oku dedi,
İsm-ü Ahmed Hirâ’da,
Heyecandan titredi...

Sonrası geldi kelâm,
Resule verdi selam,
Bakara’da ilk âyet,
Önce elif, sonra lâm...

Mim ile devam etti,
Nihayet nas’la bitti,
Asr sûresi var ki,
Cümle âleme yetti...

Ali İmran, Maide,
Anlamaktı kaide,
Bir ayet inkâr eden,
Ters düşer akaide...

Araf’tan Rahman’a dek,
Sûreler indi tek tek,
Fatiha zikrin kalbi,
Yasin bal, KU’RAN petek...

Mülk diyen bulur şifa,
Kâf diyen görmez cefa,
Okuyup anlayanlar,
Cennette sürer sefa...

HAKK’ın peygamberleri,
Verdiler haberleri,
Tevrat, İncil ve KU’RAN,
Kul etti kamberleri...