Akabede Serzeniş Şiiri - Veysel Soysal

Vardım Hakkın evine,
Bir karaca taş imiş.
Deli gönlüm sevine;
Beytin içi boş imiş

Tavaf ettim ünledi,
Say ederek dinledim.
Ancak bunda anladım,
Hakkın emri beş imiş.

İhram benim kefenim.
Taşta acımaz tenim.
Hac; kanaatim benim,
Kıyamete eş imiş.

İnsan seli, bir oluk
Budur, Allaha kulluk.
Arafata yolculuk;
Bir tatlıca düş imiş.

İçinde aşk ataşın;
Eğ önüne başın.
Nefse değen o taşın.
Düşü bile hoş imiş.

Vakfe ile sınayan
Af etsin ol Rahman.
Arafatta tüneyen;
Bir yaralı kuş imiş.

Seçme haram ve helal
Bütün tasa mal-melal.
Elli yıllık bir hayal;
Bütün ömür boş imiş.

Haccın ile övünme.
Günahına devinme.
Tövbene hiç güvenme.
Senin işin yaş imiş.

Kendine gel ey kişi!
Yüce Mevlanın işi;
Zemzemin içilişi.
Tesnimden bir nuş imiş.

Uslanmadın hey hat.
Resul etsin şefaat.
Veysel Soysal adlı zat;
Bir delice baş imiş...