Cevat Akkanat'a
I.
Biz bizeyiz, biz bize
İçimiz de bir dışımız da
Yoktur başka yüzümüz
Gülünce içten güleriz
Üzülürken, karalar bağlarken de
Istırabımız yokuş yukarı titrer
Hayallerimize yüklenen küfesinde
Meşakkatin çilesi
Söz cilvenin tespih tanesine yürüyüşü
Durgun suda yapayalnız boğuk birer tümce
Kükreyen aslanlar da bir gün düşerler
Nefretinde kulaç sallar elbet
Nefisler
Azdıkça her kapıya
Uydurur yüzünü
Kuramazsa kalbinde Akabe.
Kargaşa kavramların ocağında oturan
Sensizlik sessiz birer feryat kulaklarda
Coşkusunu yitirmiş parlamaz kubben
Işıltın gözlerinde evham
Anlam için tarifler yetersiz
Yıldızla parlatsan da kimisine
Yaranılmaz bugün
Yakamozlar abansa da yüreklerine karalar bağlayan
Dergahında
Bir bir desenler süslese de örerek dantela
Körelen yürekler aydınlanmaz en kesif ışıklar
Galebe çalsa da
Yaseminler birer ahu bakış
Karanlığa
Rayihası buram bırak Akabe
II.
Araklanan zaman mı çaktırılmadan
Şualar arasında yürütülen
Dermansız geceler dökülürken
Avuçlarına
Yalayıp geçen rüzgar
Yaralı ceylan gibi seken
Yardan haberin var mı?
Karalar bağlamalı mıyız zencefil kuyusunda
Yedi aşirete bedel sevdalardan
III.
Bir bir dökülmeli zaman
Kem gözler uzaktan uzağa izlemeli
Ellerinde delikli kova
Toplayıp toplayıp sevapları
Akabe yollarında geçen beyhude ömürlerinden
Ellerinde kalan
Söz cilvenin tespih tanesine yürüyüşü
Durgun suda yapayalnız boğuk bir tümce
IV.
Asırlar boyu dolanılan
Kapısında el pençe
Çöllerin sultanı
Harcı harabeler cenginden kalma
Bitap yazgılarla bezenen
Bedeni yorgun
Cevahir bir dost eli beklemekte
Hem gelen hem de giden yolcudan
Göster artık yüzünü, gülümseyen aynada
Gülsün gariban derviş
Akabe dağlarında
Biz bizeyiz, biz bize
İçimiz de bir dışımız da
Yoktur başka yüzümüz
Gülünce içten güleriz
Üzülürken, karalar bağlarken de
V.
Yazıların birer hançer yüreğine
Azgınlaşan duygulara
Birikir öfken can parende
Kargaşa kavramların ocağında oturan
Sensizlik sessiz birer feryat kulaklarda
Coşkusunu yitirmiş parlamaz talihin
Işıltın gözlerinde şüphe
Anlam için tarifler yetersiz
Yıldızla parlatsan da kimisine
Yaranamazsın bugün
VI.
Zehir kusan gözler
Meramında boğulacak sönerek
Bir bedende canlar gibi
Kucak açacak gülerek
Kifayetsiz kalan pervane dönsün zamana
Alenen beklenen ahir zaman
Sözler kesildi Akabe’de
Uzat ellerini kenetlensin
Yaralı ellerden uzak
Saf ve berrak
Kurulsun gönüllerde Akabe.
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 09:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)