Ak Zambak Şiiri - Faruk Gökbulut

Yumuşacık kararırken ortalık
Sen gelirsin aklıma ak zambak
Gülüşün vuslat kadar sıcak
Adın ay gibi parlak
Melal yıldızım, aşkımın hilali
Adın ayın en sevimli hali

Gece mavisinde parlayan ışık
Duruşunla ne zarifsin ne kadar da şık
Sen ey gönlümdeki mabet!
Senle geçen her anım ibadet
Ak Zambağım! Nursun, beyazsın, safsın
İnan olsun en asil aşklara it'afsın

Eğer sen gün gibi doğarsan şafağıma
Bir ak buse olur konarım dudağına
Yatırıp gözlerini ıraklara, beklersen beni
Bil ki sevdam firar eder gönül kafesimden
Yalçın dağlarda, sarp doruklarda arar seni
İşte o zaman eresem sana, bulursam seni
Ak Zambağım kokun sarar, sevdan bürür beni

Karanlık dağlardaki ak çiçek
Yıldızlar aşkımıza şahitlik edecek
Dil şad olacak diye
Bilmem ki daha kaç bahar geçecek
Belki mevsimler bitecek, kuşlar göçecek
Ama aşkımız sonsuza dek sürecek
Sonsuza dek...

(09 OCAK 2002)
(Saat: 11:00)
(MALATYA)

pencereyi kapat