Beyaz sayfa açtım kader çizgimde
Elimde bir kağıt bir kalemle
yazıyorum gönlümden aktıkça tüm beyazlıklara.
Gelecek sanırdım giden martıları pencereme gün doğumumda
Gelmediler beni yalnız koydular bu kasım soğuğunda
üşüyor bedenim artık , ruhum bu sabah da isyanlarda
durduramam gönül kalemimi artık çok geç
Tükenmeyen kalem başladı artık yazmakta.
Bir gün susacak elbet , sönecek masa lambam
Kalsa da bedenim karanlıklarda ,
O ana kadar yazacağım nefes alma mutluluğumu
suya ,toprağa ve sevdiğim her manaya...A.A
Kalbimin Nehirleri sayfa 27
Alihan Altıtaş 2
Kayıt Tarihi : 4.4.2019 15:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kalbimin Nehirleri sayfa 27
![Alihan Altıtaş 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/04/ak-sayfalar-senfonisi-kalbimin-nehirleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!