Ak mabet … Ak rüya … Ak anı…
Buz tutmuş dudak ve kollara
Uçup dağılır rüzgâr haberci gibi
Güneş batması şafakla çarpıştığında.
Düşmesine Evren temelerinin,
Sadakata gömdüğüm endişelerimi,
Istıraba huzuru değiştirmiştim.
Kılıç-kalkan bırakmıştım arkamda.
Saflık mı olmuş gelmem silâhsızca?
Yolda mı kaybetmiştim hep mücevheri?
Yakut donduruyormuş benim kanımı.
Ruhuma kalleşçe ateş etmiş kimdir? .
Çünkü ihiyacım varmış saadet asrına,
Dayana kalka başladım bir hayata.
Kayıt Tarihi : 25.10.2010 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mbet rüya anı,hayatın güzelim değerleridir. Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (2)