Her zaman ağlayan, hiç gülmeyenim
İçim ateş doldu, halime değme
Boranı, karı çok, yaz görmeyenim
Zülüme, zalime hiç boyun eğme
Derdi tükenmeyen, zârı dağ kadar
Kapkara günlerim, hayli çoğalmış
Gönlü feryat eden bahtı karalım
Efkârım diz boy, bana har kalmış
Dağlar, taşlar kadar seni sevdiğim
Derdini soraydım, sana öleydim
Ey kurban olduğum beni kahreden
Dile gelip sana "can" diyemedim
Bu kahpe düzende! Zalim dünyada
Feryad-ı figanlar kalmasın sana
Yoluna, gönlüne mail olduğum
Sönmeyen ateşler, köz kaldı bana
Ey kurban olduğum, ey yürek parçam
Yıllardır hiç yüzüm gülmedi, benim
Ben ateş, köz oldum! Hiç sönmüyorum
Yıllar, günler oldu tükenen benim
Derdim hiç bitmiyor, ne edeyim ben
Adaletsiz düzen hep vurdu bana
Ben Çobanoğlu'yum, yaram çok derin
Ah hep ahlardayım, dert düşmüş cana
Mehmet Çobanoğlu
05.08.2023
İstanbul
Mehmet Çobanoğlu
Kayıt Tarihi : 5.8.2023 12:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!