Soğuk, gergin bir kış günüydü
Sabah uyandım kuş sesiyle
Açtım perdemi ne göreyim
Penceremde ak bir güvercin
Yavruymuş, yorgun ve de yalnız
Acıkmış, incecik sesiyle
Yalvarıyor "yemiş de yemiş!"
Kıramıyorum onu yine
Mutfağa doğru gidiyorum
Bir avuç bulgur alıyorum
Dönüp önüne koyuyorum
İştahla yiyor hayvancağız
Tir tir titriyor bir yandan
Eve alıyorum onu da
Bir anda canlanıveriyor
Neşeyle etrafta uçuyor
O gün dost oluyoruz onla
Her gündüz camıma geliyor
Bazen yanında dostlarıyla.
Çoğu zaman da tek başına
Dertleşiyorum onunla da
Yemi bitse bile duruyor
Sanki dediğimi anlıyor
O da dalıp gidiyor bazen
Ne düşlüyor kim bilebilir?
Belki o da sıkkın, yorgundur
Belki bıkmıştır hayatından
Bitmeyen koşuşturmacadan
Ne acı çekiyor kim bilir?
Belki tıpkı benim gibidir.
Zaman su gibi geçiyor
Duvarlar üstüme geliyor
Bilemiyorum neden ama
Güvercin uğramaz oluyor
Nerede ne yapıyordur ki?
Hayatta mıdır, değil midir?
Yalnızlığı hiç sevmiyorum
Özlüyorum, çok özlüyorum
Son kez o gün gördüm onu da
Hastane pencereme konmuş
Sesinden tanıdım adeta
Bu bizim ak güvercindir
Hemen yanına gidiyorum
Soruyorum "Yolun sonu mu?"
Zihnimi okumuş gibi ki
Dönüp de yüzüme bakıyor
Ak tüylerini kabartıyor
Sırtını dönüp, dinlemiyor
Bu tavrının sebebi nedir?
Kırgın mıdır ki bana?
"Ben seni hep bekledim ak dostum
Neden bu kadar geciktin?"
Cevapsız, dönüp de sessizce
Uçup uzaklaşıyor oradan
Üzüntüden midir bilemem
Bir yorgunluk çöküyor üstüme
Ben uzanıp dinleniyorken
Benim güzel ak güvercinim
Açık camdan giriyor
Konuşmaya çalışıyorum
"Hani hep yanımdaydın benim?
Sırdaşımdın hani benim?
Herkesten gizlerken gerçeği
Sana dedim hastayım diye
Öksürürken duydun ya beni
İyileşmeyecekmiş dedim
Bu yüzden mi bıraktın beni
Gittin, uzun süre dönmedin
Peki ya şimdi niye geldin?"
Tekrar sessizleşiyor etraf
Güç toplayıp konuşuyorum
"Veda edeceksen gel hadi
Kırılmadım darılmadım da
Yeter ki yine gel yanıma
Bekliyorum seni daima
Sustu yine birden tüm Dünya
O an dile geldi güvercin
Dedi "dostum beni takip et,
Beraber gidelim uzağa
Bilmeyecek bizden başkası
Dert etme ondan sonrasını
Senin rızanı istiyorum
Bekliyorum,sen yeter ki iste"
Dedim "kabul ediyorum ben"
Gözlerim karardı bir anda
İçim huzurla doldu o sırada
Kısa bir süre sonrasında
Ak güvercinim yanımdaydı
O da bana yetti de arttı...
Ertesi günün sabahında
Hizmetli topluyor odayı
Birden yatağın altındaki
Beyaz tüyleri fark ediyor
O anlamıyor değerini
Biz anladık ey ak güvercin
Kayıt Tarihi : 12.10.2024 23:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Pek bir hikayesi yok aslında. Gecenin uyuyamadığım bir saati öylesine yazmıştım. Her dizede 9 hece yazmaya çalışmıştım ve baya uzun, acı bir hikaye tadında olmuştu sabredip okuyanlara teşekkürler :)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!