Ak Asyadan Anneme Mektup

Seni bugün yine hayata bezgin
Gördüm düşlerimde anne!
Duydum ki beni sormuşsun,
Elini öpen bir civana.
Vefasız deme ne olur bana anne!
Dertlerle dolu dolu sinem,
Bir gün inan bana dönerim annem!
Kırgınsınız biliyorum “oğlum” deyip
Sefa sürmediniz kutlu bir günde.
Yitirdim yitik kalmış sevgimi,
Bulunca dönerim inan bana anne!
Duydum ağlıyormuşsun canım annem,
Yazdım keder taşına bu ezgisiz ritmi.
İnan çok bekletir miyim ben annemi!
Belki yırtık resmimle avunuyorsun,
Bu benim yavrum diye diye!
Başaklar düşsün bir deste hele,
Tınazda savrulsun bir yele,
Döneceğim birgün sana inan bana anne!
Göçmen kuşlar terk edince yuvayı,
Aydınlatınca güneş sılayı,
İşte o gün sana döneceğim anne!
Belki bu ay, belki gelecek hafta,
Belki bu akşam, belki öğle sonu,
Bir zaman saatler tın edince,
Bekle anneciğim, inanmalısın bana!
Hemen geleceğim anneciğim sana!