Kıskanma Hemen Şiiri - Sevgi Toprak 2

Güzel deniz kabuğu,
Desenine bayıldım,
Çok narin ve kırılgansın.
Cebime koymam seni, söz!
Bencillik yok bende.
Ait olduğun yerde kalacaksın,
Benim gibi.
Ben mi nereye aitim?
Bilmez misin?
Her geldiğimde söylerim ya,
Sen beni hiç dinlemez misin?
En güçlü dalgaya,
Sarılırken de mi görmedin?
Ah! Güzel deniz kabuğu,
Ben maviye aitim,
Göklere, denizlere,
Evet, bir de şelaleye,
Ya da en çok şelaleye.
Hem yüksekte, hem derinde,
Hem çağlaması hem durulması,
Kendimi buldum şelalede.
Kıskanma hemen,
Vazgeçmem tabii ki denizden,
Geleceğim sürekli ziyarete.
Ama, sen, yine de beni bekleme.
Belki boğulurum.
Güzel deniz kabuğu,
Sustum, dinliyorum son kez seni
Yalnız hissetmeme izin verme!
Biliyor musun?
Kokunda güzel sesinde
Ne şirinsin!
Bırakamıyorum seni.
Vazgeçtim, yanımda götüreceğim,
Yok yok olmaz!
Kendine gel Sevgi!
Sen mutlu olasın diye
Deniz kabuğunu üzmekte ne?
Sen gider misin maviden yeşile?
Sen huzur bulur musun?
Yağmuru bırakıp ta güneşte.
Hazana alışmışsın bir kere
Çiçekler açar mı bir daha?
Balçık tutmuş yüreğinde...