Ait olamamaya dair...
Çayı sevmem, tadı uzak
Uzaklığı hatırlattı o an
Ama;
Yine tatsız
Olsun dedim
Aynı burası gibi nasıl olsa
Sokaklar boş, karanlık, insansız
Yürüdüm
Yabancı
Ben de, yol da, herkes de
Nereye baksam yığınla yabancı!
İnancı sorguladım
Aradım..
Farklıydı..
Bence insandı inanç..
Sevgiydi,
Sevgiye inanmaktı,
Güçtü, güvendi...
Yabancılığın büyüsüne kapılmış ve
aynı zamanda farkına varamadan...
O gün geldi...
Giderken...
Arkama Gözyaşı!
Önüm yabancılaşmış farkına varamadan.
Duygu Kızılay
Sinem KırgiKayıt Tarihi : 6.4.2009 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duygu yüklü çalışmanızı beğenerek okudum.
tam puan 10 akçaydan selam ve saygılarımla.
ibrahim yılmaz
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (5)