Ait Değilim Şiiri - Şair Can38ist

Aynı mahallede karşı komşumuz,
Ayşe hanım, Mehmet Bey, Nuran Teyze
Olmadı hiç.
Bakkalımız hep Ahmet Bey,
Kasabımız Musa efendi olmadı.
Çocukluğum aynı mahallede geçmedi,
Cem’le Fatmayla, Samiyle,
Uzun yıllar aynı okula gidip,
Aynı okuldan mezun olmadım
Mahallenin ebesi Nur Hanımın elinde doğup
Gözünün önünde büyümedim.
Kah bir şehirde doğdum,
Kah küçük bir kasabada okula gittim,
Ayşe,Meral,Serdar,Murat,Orhan,
Ve niceleri oldu sınıf arkadaşım,
Dün küçük bir kasabada Ahmet bakkaldan alışveriş yaptım,
Bugün büyük şehirde Süpermarkette.
Yaşadığım her kentte, kasabada,
Küçük, büyük sevgilerim oldu,
Gözyaşlarım oldu,
Ne bir yere,
Ne bir kişiye ait oldum.
İzler kaldı beynimde, kalbimde,
Hüzün kapladı bazen,
Güldüm kendi kendime aklıma geldikçe.
Geçen bunca zamanda
Ait olmak istemedimmi?
Bir mahalleye, bir kahveye...
Geri döndüğümde kahvede oturup,
Konuşmak Veli dedeyle,çaycı Mehmetle
Karşı komşumuzun oğlu Oğuzla
Yürürken mahallede pencereden..
Semra hanım ile selamlaşmayı...
İstemedimmi sanıyorsun?
İlk aşkımı tekrar görüp,
Kalbimin kıpırdamasını istemedimmi?
Beceremedim bunları,
Bir yere ait olmayı.
Hep kendimleydim, sadece ben.
İşte BEN,
Bana sahip olmayı düşünme,
Kaçırırsın o kocaman kalbi,
Serseri ruhu.
Hiçbiryere ait değil O.
Bırak yaşasın başka kalplerde,
Beyinlerde, duygularda,
Rüzgar savursun onu.
Kah senin kalbinde bedeninde,
Kah Ayşe teyzenin sevgisinde.
Kah kahveci Mehmet beyin çayında.
HİÇBİRYERE AİT OLMADAN......