Aisha Şiiri - Zeynel Beksaç

Anımsa Aisha
Datça’da şiir gözyaşlarıyla sulamıştık
Zakkum çiçeklerini
Martılar bakışlarındaki
Hüzün bulutlarını dağıtmıştı
Dost şairler zafer şarkılarını söylerken
Yelkenler dönmemek üzere
Enginlere taşımıştı çığlıklarını halkının

Anımsa Aisha
Datça’da umut diye
İnsanlığın sokaklarında
Avuçlamıştık yıldızları
Kıyıya vuran dalgalarda
Sevginin rengini aramış
Dize dize, yürek yürek
Barış uçurtmalarını
Uçurtmuştuk Filistin’e

Anımsa Aisha
Datça’da adını verdiğimiz sokakta
Bengi bayrak diye
Nasıl da göndere çekmiştik güzelliği
Ekmeği bölüşmüş
Gülüş bir bengi bağış gibi
Tünemişti yüzlerimize
Yasemin kokularıyla
Çocuk düşleri saflığıyla
Şiiri estirivermiştik sonsuzluğa

Kulak ver diyeceklerime Aisha
Anımsa demiyorum artık sana
Şiir limanlarında aramıyacağım seni bir daha
Gözlerindeki o isyankâr ışıltı
Bir ok gibi saplansa da yüreğime
Masum, acılarla yorgun düşen bakışların
Mahşere dek beni tutsak etse de
Kırmızı halılar döşesen de çöllere
Bir tek şiir dizesinin ürpertisini bile
Paylaşmıyacağım senle

Ha yeri gelmişken
Unutma Aisha
Sensiz de sineye çekilirmiş
Gizemliği Petra’nın
Ölü Deniz’deki günbatımları
Sensiz de ölümsüzleşirmiş
Haberin olsun Aisha
Tarçın çayı yudumlayıp
Ud çaldık şarkılar söyledik
Yorgunluğu Sahra’da sensiz atarak

Ve sen şiir inceliğinde dostluğa
Veda ederken
Bir yabancı müzik eşliğinde
Uykuya dalıverdi Ölü Deniz
Danslarda yeşerdi çöl düşleri
Şairler yılgıları göğüsler bilirsin
Dizeye umuda güzelliğe devam elbet
Sen muhabbettin kadrini
Biraz daha öğren
Ezbet et

25.06.2008,Ölü Deniz, Ürdün Zeynel BEKSAÇ