Ailenizin Şairi Ahmet Yozgat'tın Mektubu

1/:
Mahallemiz...
Bir kadim bilgeler yurduydu sanki...
Büyüklerimiz...
Yanaklarımızdan öperdiniz.
Sizdiniz aydınlatıcı ışık önümüzde,
Sizdiniz yol ve iz bilen kılavuz,
Bize doğru yolu siz gösterdiniz.
Ben kasabanızın yaramazı Aliyim,
Şimdi ise Ali doktor.
Mahallenizdeki küçük Ayşeyim ben,
Şimdi ise mühendis Ayşe.
Sayın ki oğlunuz aslan Ömerim,
Şimdi ise Ömer öğretmen.
Hepinizin ellerinden öperim.
2/:
Dolu dolu bir yaşam bıraktınız bize,
O yaşam ki doldurur serin yaylaları,
Sığmaz, her şeyi bağrına sığdıran denize.
Ben komşunuzun kızı Oyayım,
Şimdi ise Oya katibeyim.
Karşı sokakta oturan Zeynepim ben,
Şimdi ise Zeynep hemşire.
Sayın ki küçük torununuz Ömerim,
Şimdi ise Ömer müdür.
Ben de ailenizden Yozgatlı Ahmetim
Şimdi ise ailenizin şairiyim.
Cümlenizin ellerinden öperim.
*