Saçlarını uçururken rüzgar,
Arkasında gülücükler hapsederdin,
Güneşte rengi değişen gözlerinin,
Tek nefeste anlatırdın korkularını,
Telaşıyla ekmek kırıntısına yaklaşan serçenin,
Şifa versin diye ağrılarıma sürdüğün ellerinde,
Sıcaklığı sahur vakti çıkan pidenin,
Ve hangi baharı getirsem,
Hakkı ödenmez hala o üstüme örttüğün
Yüreğin…
Mehmet İnanç ŞengüneşKayıt Tarihi : 15.2.2012 11:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet İnanç Şengüneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/15/aileme-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!