Ailem ve Ben Şiiri - Muharrem Kördüğüm

… Ve doğan güneşi de an
Hatırlamaya değer bir şey aradığında
Battığı zaman ay’a
Açtığı zaman dünyaya
Kök salıp dal budak vermiş bir ağaça kendisinden türeyen nesil gibi

Karanlığı da hatırladın mı şimdi
Örtüsünden nasıl sıyrılıp gündüzle buluştuğu anı
İşte seni o açan günde tanıdım
Fecrin denizle birleştiği yerde
Hani yüksek bir yerde değildi
Yakınlarda bir yerdi

Ve uzanan kollarımı da an
Parçalarımın yeryüzüne dağıldığı anı
Sonra kendini toplayıp nasıl vucut bulduğunu

Ve sen açtığı anı hatırladın mı
İyi ya sen nereden hatırlayacaksın
Ama biri var ki çok iyi hatırlıyor
Bir müjdeleyecinin yükselen sesiyle
Müjde müjde
İşte sana kendisiyle neslini sürdürebileceğin bir oğul
Adını sen koy ki adı kendisine rehberlik etsin.
(25.10.1993)