Ailem ve ben Şiiri - Üzeyir Aydın

Ne kadar geniş bir yelpaze düşününce
Çocuksun; Senin için aile denince
Anne, baba,kardeşler, dedeler, nineler
Amcalar,dayılar,halalar ve teyzeler
O an senin için ailen onlar derken
Bakmışsın altı olmuşsunuz evde üçken
Şimdi senin için varsa yoksa ailen
Günler günlere ulamış büymüşsünüz
Hepiniz ayrı yönlere yürmüşsünüz
Başlamış gelmeye haberler
Evlikler, doğumlar velhasıl ölümler
Bir gün dayı oldun, baba oldun derken
Başın sağolsun derler, bir bir çoğalırken
Bak şimdi senin gözünde aile artık
Anne,baba, kardeşler olmaya başladı
Amcaları, dayıları torunların telaşı sardı
Sen ve kardeşler de evlilik telaşı başlar
Hiç unutamam bırakamam dediğin onlar
Bakmışsın herkes eşini işini buldu
Haydı gözün aydın oğlun oldu, kızın oldu
Gazı var, emekledi yürüdü, yürüyecek
Elbette doğanlar serpilecek büyüyecek
Yaşadıkca göreceğiz sevincini ve kederini
Ömrün oldukça yaşayacaksın kaderini
Hayır olamaz olmaz yapamam diyeceğin
Bakmışsın oluvermiş senden önce toprağa vereceğin
Gelmeyince başına olmaz dayanamam asla diyorsun
Hayat devam ediyor, Senin görevlerin var biliyorsun
Bir bakmışsın gene günler geçmiş,
Herkes gene bir yol seçmiş
Sınavlar, okullar derken
Seninde ailen dörtken
Kalmışsın evde idiyle,bidi şakirle dudu misali
Herkes yaşayacak sanıyorum bu hali.
Cebirin defteri