Ailem Oldun Şiiri - Hakan Akdemir

Senin kollarında doğdum, ben
İlk seni gördüm.
İlk seni tanıdım.
İlk sana gülümsedim.
İlk adımlarımı attım kaldırımlarında.
Çocukluğum geçti yollarında.
Az mı oynadım arnavut sokaklarında?
Genç oldum.
Sevdalandım.
Sevincimi, hüznümü paylaştım seninle.
Şarkılar söyledim bağıra bağıra sana.
Ağladım hıçkıra hıçkıra.
İsyan ettim yalnızlığıma.
Kimse sevmedi beni senden başka.
Hiç görmedim ben annemi.
Doğumumda kaybetmişim kendisini.
Babamı sorma hayırsızın tekiydi.
Sen ailem oldun.
Kimse kafasını çevirip bakmadı.
Ürktüler, korktular benden.
Ben, sokakta üşümemek için ateş yakarım.
Kaldırımlar benim yatağımdır.
Sokaklar evim.
Üstüm yıtık pırtıktır.
Karnım aç, bedenim soğuktur.
Ben, sokak çocuğuyum abi.
İstanbul benim anam.
İstanbul benim babam.
İstanbul benim kardeşim.
İstanbul benim ailemdir.