Ailem ( cennet bahçem ) Şiiri - Erdal Balcı

AİLEM ( CENNET BAHÇEM )

Eşim,
Anlatmaya kelimeler kifayetsiz,

Geçtim...

Ebrucan'ım,sessiz,

Rabbimin hediyesi,
Evimin ilk neşesi.
Gözlerine bakınca,
Sanki annesi.
Biraz kırılgan biraz da darılgan,

Sebebi,

Genç yaşta başladı kızımın çilesi.
Sever ama belli etmez
Üzülsem üzülür,bilirim,
Sarılıp teselli etmez.

Canan!

Ah Canan!

Sarı Papatyam,Pembem,goncam!

Altı ay alacaklıyım senden,

Beşini güzelliğine verdim,
Birini okumana düştüm...

Sarı papatyam,içindeki güzelliği gördüm,
Alıp yüzüne sürdüm.
Ben sana kurban baban sana kurban,

Emrem!

Ne desem!

Dünyası üç kelime,
Siğara,internet telefon

Anlaştık,

Ev yok evlenmek yok...
Başımın üstünde yeri var,
Bir bardak çayı,bir dilim ekmeği var,

Evde bize yar,ah bir bilse ev bize dar!

Ah yavrum ah,bir içimi bilsen!
Yan odada öksürsen,
Dünya babana dar,dünya babana zindan.
Bilirim,rızkı veren Hüda'dır.
Bilirim onunda bir sahibi var.

Mustafa!

Adı güzel Mustafam,
Tez canlı,aceleci,
Herşeyi bildiğini sanır keçeli,
Bana çok benzer,bir yanı sinir,diğer yanı neşeli.

Mustafam canımdan can Mustafam,
Bilmem nasıl anlatsam,
Rahat biraz kafam,
......
Canımdan iki can,

Hasan ve Reyhan .

Kalbimi çıkarıp sizinkine koysam,
Cennet kokan saçına ,üstüne başına,
Gözündeki yaşına ,aldığın nefese bastığın her yaşına,
Oyy Reyhan deden sana hayran deden sana kurban.

Hasan’ım kara oğlan,sana da hayran sana da kurban,

Çektiğin acılardır hala,yüreğimi yakan.
Oy Hasan canımdan can,nasıl dayanam.
Geride kalan acılar olsun,ben sizi ipeklere sarıp içime koyam.

Hani başta geçmiştim,kelimeler kifayetsiz demiştim.

Oyyy sevdam sana nasıl doyam,şaşırdım inan seni nere koyam.
Ey şuhu Dilaram,
Yar-ı Dilaram
Bir tek duam,
Senden önce başıma taşları koyam....