sizden ayri gecen her an
iskencelerin en ağir hali
öyleki
dizlerim tren rayı gibi
demir gibi isyanda
babaniz yavas yavas büyümekte artık
endişem kendime değil
adına dünyanın kanunu dedikleri
alcakca iliskilerde.
sizin bunları bilmediginizedir tedirginligim
kısaca tecrübe diyorlar
yasadikca ogreneceksin diyorlar.
elimde olsa diyorum
hemen şimdi anlatabilseydim
bütün diller boğazima düğümleniyor
bütün dünya çocukları, göz yaşim oluyor
zulüm ağrısı sarıyor tüm yanımı
Annelerin çaresizliği atiyor beni
uçurumdan aşağiya
birşey yapmalı
demiri çiğnemek gibi
haksizliklari bitirmek gibi
bütün renkli bebeleri koklamak gibi
bir bana degil herkese demek gibi
birşey yapmalı
babaniz yavas yavas büyümekte
tek çarem
tek anlatabildiğim
inadına
güzel ahlak ve onurlu bir yaşam
Alaha emanet olun.
Ahmet Naci Çoğaltay
Kayıt Tarihi : 29.11.2017 04:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Naci Çoğaltay](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/29/ailem-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!