Ailem 1975 Kızılyer. Şiiri - Metin Erk

Dedem dedemi görmüş,
Karşılıklı selamla, merhaba
Dağdan tepeden derken
Söz gelmiş çocuklara,
Büyüyünce everelim demişler
Aradan yıllar geçmiş.
Anam babamı, babam da onu,
Hiç mi hiç görmemişler.
Kaderin cilvesi evlenmişler.
Yolculuk başlamış geleceğe
Gelecek hazırlamak için bize.
Babam Yusuf'la anam Emin’e.
İlk sırayı vermişler Cengiz'e
Ağlamış abim, gülmüş bazen,
Haber yollanmış, gelmiş Süleyman.
Hoş çocukmuş neylersin.
Ölmüş, tanrı rahmet eylesin“
Ah, vahla zaman acıyı silmiş
El etmişler bana,
Adıma Metin denmiş
Düşünüp taşınmışlar.
Kız demişler Tanrıya.
O da bunu görmüş.
Dördüncü gelen Gönül'müş.
Üç çocukla şenlenmiş evin hali.
İşi yok gibi çıkagelmiş Ali
Sıkıdır, serttir, hemde dikbaş
Kazanı bile deler attığı taş.
Anam babam işi hızlı tutmuş
Sıraya girmiş biri
Zayıf, çelimsizdi Mesut
Maşallahı vardı.
Dayanmazdı, dometesle yoğurt.
Gözlerinde parıltı
Umutlar yanar söner.
Sanırım sonuncumuz,
Altıncı kardeş "evin aykırısı Ömer"
Anam babam çavuşumuz.
İnsanlığa bu "Manga"dan selam eder.

Metin Erk