Aile Koruma Kanunu. Şiiri - Bayar Özgündüz

AİLE KORUMA KANUNU

Otuz yıllık kadınını elinden alıyor,
Namussuz ben ona aşığım diyor.
Kaçanla,kaçıran serbest kalıyor,
Haykıralım yasa gelene kadar.

Utanmaz arlanmaz insanın pisi,
Çökmüş insanlığa dumanı sisi,
Alacaksın eline demirden gürzü,
Vuracaksın beline ölene kadar.

Nerede örf adet, nerede gelenek,
Düzeni zedeler hakkım diyerek.
Orman kanunu mu olması gerek?
Tutup bağlanmalı bilene kadar.

Kadın safdiriktir erkek paracı
Güveni zedeler sarsar inancı
Namuslu erkekler namuslu bacı
Kazıyalım bunları silene kadar

Yaptığın kanunlar değsin başına
Her gün giriyorum ben bir yaşıma
Edepli insanın gitmez hoşuna
Tepki koy kanunlar gelene kadar.

Bağlayıp zincire çekelim dara,
Bunların yüzünden kalmadı haya.
Düşecek taşları tutmasın kaya,
Vurun yerden yere kırana kadar.

Çıkmamalı artık bunlar sokağa,
Dal niye acırsın düşen yaprağa.
Alıp kaçırmalı bunları dağa,
Akılları başa gelene kadar........

Toplum çürüyorsa kendi içinden,
Sebebi gereksiz kanun yüzünden.
Yasa çıkarmazsan olmazsın benden,
Düşünelim onları bulana kadar.

Evlere saldılar ateşi közü,
Kendi hallerine düşürdü bizi.
Bayar der bulmazsak biz özümüzü,
Çıkamayız pislikten ölene kadar...

14 şubat 2021