Aile Hikayesi Şiiri - Metin Kirazlı

Ne dört duvardan ne de bir çatıdan
Bir nefeslik huzurdan, sessizliğin arasında bile yükselen bin kelimeden,
Annenin saçındaki beyazdan,
Babanın omzundaki yorgunluktan başlar bu hikâye.
Bir çorbanın kokusunda,
Dizlerdeki yarada, yürekteki sevdada,
Kardeşinle paylaştığın bir lokmada,
Kavganın ortasında bile eksik olmayan bir kahkahada gelişir bu hikâye.
Gözyaşının koynundaysa tatlı bir gülüş
Her vedaya yoldaşlık ediyorsa dev bir bekleyiş.
İşte o vakit sandaldayken bile yakalansan büyük bir fırtınaya Burnun bile kanamadan biter o büyük özleyiş
Bilirsin ki ailedir, en güvenli liman. Sevgi, yargısızdır;
Kabul, koşulsuz.
Bir adını duyduklarında parlayan gözler,
Tüm duaları bu hikâyeye nakşeder.