Aile Abidesi Şiiri - Mustafa Öksüz

sonsuzluk içinde düğüm düğüm iken...
hicranlar yüregimi parçalar
aks eden ışık demetleri gibi,
evrenin en karanlık sonsuz boşluğunda
kor haline gelmiş yıldız yağmurları gibi beklerim..

anadan babadan yardan döşeli
bir aile abidesi dikmek isterim
yıkılası dağlar set oluncada
tufan olur yıkar geçerim

uzantısız hayellerin peşinde
şevk ile yok olmak var ya...
işte ben öyleyim
ey vahdet_i zatımın aynası
gönüllerdeki ruhları eşeleyen sıkıntılar
neden siz geçen o günler gibbi
denizde kum tanesi olup savulup gitmek isterim.

ben bir aile nıtı dikmek isterim
sonsuzluk maşekatinde,
el ele verilmiş sevdalar gibi
yarınlara kurulmuş zamanları
birlikte olup yıkmak isterim